Przez ostatnie miesiące przyzwyczaiłem Państwa do felietonów traktujących o życiu kulturalnym Trójmiasta i okolic. Dzisiaj jednak, w związku z nową rzeczywistością, zaproponuję Państwu pewien rodzaj poradnika. Jeżeli w swoich biznesach, firmach czy pasjach zaczęliście korzystać z przekazu filmowego, zerknijcie na poniższy tekst. Będę zachwycony, jeśli skorzystacie z tych rad i sugestii.

Od kiedy wielu z nas przeniosło działalność do internetu, zalewają nas szkolenia, tutoriale, poradniki w formie krótkich materiałów video. I dobrze, gdyż jest to znakomity sposób dotarcia do szerokiego odbiorcy w bezpieczny sposób. Jest tylko jeden mały haczyk… nie wszystkie są dobre.

Dzisiaj wystarczy telefon z kamerą, by stworzyć film. Wystarczy prosty komputer by go zmontować i udostępnić. Ale często zapominamy o tym, co najważniejsze: O JAKOŚCI. A wyróżnić się możemy tylko dzięki niej.

Najważniejsza, rzecz jasna, jest merytoryka, czyli to, o czym chcemy powiedzieć i to, jak jesteśmy do tematu przygotowani. W mojej ocenie w tej kwestii najistotniejsza jest pewność siebie, w dobrym tego słowa znaczeniu. Jeżeli widz czy słuchacz czuje, że jesteśmy przekonani do tego, o czym opowiadamy, jest spora szansa, że go zainteresujemy.

Nie mniej ważny jest sposób prezentacji. Nie każdy z nas jest mistrzem słowa mówionego oraz występów publicznych. Tego jednak można się nauczyć. Jest wiele szkoleń online, które uczą jak być bardziej wiarygodnym. Polecam je, ale też mam dla Was jedną, z doświadczenia najważniejszą, radę.

Bądźmy przed kamerą naturalni. Tacy, jacy naprawdę jesteśmy, bez udawania. Pamiętajmy, że widz wyczuwa wszelką sztuczność.

Należy także zwrócić szczególną uwagę na sposób mówienia. Myślę tutaj o dykcji, artykulacji i poprawności językowej. Jesteśmy zazwyczaj przyzwyczajeni do swojego głosu, sposobu komunikowania się oraz estetyki słowa. Zapytajmy osób mniej nas znających, czy wszystko jest ok. Być może robimy błędy, które łatwo wyeliminujemy, a efekt finalny będzie dużo lepszy.

Inna sprawa to temat obrazu. On także musi być dobrej jakości. I tutaj już naturalność nie jest aż tak istotna. Plan zdjęciowy musimy przygotować. Przede wszystkim pomyślmy o oświetleniu, o tym jak wyglądamy w tym świetle, pomyślmy o dźwięku, czy jest czytelny, bez echa, czy nasz głos nie jest zniekształcony oraz czy nie „wpadają” do mikrofonu zewnętrzne, niepotrzebne hałasy. Zazwyczaj dźwięk jest dużo lepszy kiedy używamy słuchawek z mikrofonem niż mikrofonu wbudowanego w komputer czy telefon. Zastanówmy się także, co jest za nami. Nie każda ściana, która wydaje nam się atrakcyjna, dla widzą taką będzie. Przede wszystkim unikajmy płaskich powierzchni za plecami. Postarajmy się tak ustawić kamerę, aby za prelegentem znajdowała się przestrzeń, aby ściany, ewentualne przedmioty czy meble nie były ustawione płasko względem widza. Głębia zawsze wygląda ciekawiej niż zamknięty kadr.

Zadbajmy o nasz wizerunek. Powinniśmy być odpowiednio ubrani względem tego, o czym mówimy, ale istotne jest to, aby nie przesadzić. I to w żadną stronę. W szkołach filmowych często powtarza się studentom: „mniej znaczy więcej”. Siadając przed kamerą dobrze jest pamiętać, by nasze ubranie kontrastowało z tłem, było wyraziste. Jeżeli choć trochę pomogłem tym z Państwa, którzy zaczynacie przygodę z kamerą, to jest to dla mnie spora satysfakcja. A początkującym polecam poradniki Tomasza Kamela, które znajdziecie na Youtubie. W prosty i przystępny sposób opowiada jak nie zepsuć swojej video prezentacji.