Autorytet oderwał się od wieku. Trzeba sobie na szacunek zasłużyć? Zapracować? Porobiło się.

Jeszcze niedawno narzekaliśmy (jako starsze pokolenie), że młodzi nie mają pasji, że o nic nie walczą. Nie angażują się społecznie. Władze NGO starzeją się i nie mają sukcesorów. W firmach temat sukcesji jest jednym z poważniejszych, bo ich  twórcy często  nie mają komu przekazać osiągnięć życia. I nagle okazało się, że młode pokolenia mają pasje tylko odmienne. Ich spojrzenie sięga daleko w przyszłość w kwestiach klimatu i środowiska. Młodzi mężczyźni czują się odpowiedzialni za równość kobiet i  mężczyzn. Partnerstwo jest dla nich czymś naturalnym. Nie chcą pracy, która zdominuje ich życie. Zaskakujące i piękne. Pamiętam te momenty zaskoczenia jakimi były  akcje Strajku Klimatycznego, wystąpienie Grety Thunberg na szczycie ONZ, protesty młodzieży.  A pracując z nimi wiem jedno, łatwo nie jest. 

Czasem muszę “trzymać się krzesła” 

Próbuję przeskoczyć tę dzieląca nas różnicę i biorę na siebie reakcje, które co tu ukrywać czasem bolą. Mimo twardości i doświadczenia. Próbuję oferować samodzielność, szacunek do ich zdania i umiejętności. Pewnie wychodzi mi to różnie w zależności od odbiorcy i od sprawy. Czasami trochę po staremu liczę na jakąś taryfę ulgową z ich strony. Staram się i nieraz otrzymuję nagrodę w postaci rozmowy, która świadczy o tym, że jestem partnerem do szczerej wymiany zdań, poglądów, idei. Czasem muszę „trzymać się krzesła” i powściągać emocje. Czasem się martwię gdy przeglądam statystyki świadczące o ich wrażliwości i walce z brakiem zrozumienia. 

Boomersi nie mają monopolu

Młodsze generacje nas zaskakują, szokują, zadziwiają, wkurzają. Nie wybierają dróg jakie dla nich wymarzyliśmy. Zapewne starsi denerwują  młode pokolenie bo przeszkadzają, nie rozumieją, nie nadążają. Boomersi (czyli starsze pokolenie) nie mają monopolu na wiedzę i doświadczenie. Wiedza nie płynie już w jednym kierunku. To młodsi są lepsi w wirtualnym świecie, technologiach, mediach. Mają inną wrażliwość  i priorytety. Inaczej patrzą na świat. Autorytet oderwał się od wieku. Trzeba sobie na szacunek zasłużyć? Zapracować? Porobiło się.

Opłaca się 

Jednak nad relacjami opłaca się popracować. Nawet szkolić się w łączeniu i komunikacji międzypokoleniowej. Często w pracy łapię się na tym jak młodzi dużo wnoszą w firmie radości, humoru. Fajnie zaczynać jest dzień gdy ktoś na korytarzu mówi do mnie z uśmiechem „Cześć Jola”.  Ale pracuje mi się świetnie z każdą generacją i jak widzę w moim różnorodnym wiekowo środowisku wszystkim pracuje się bardzo dobrze. I powitanie i uśmiech otrzymuje się od każdego. Czyli jak się chce to można zbudować zespół dobry i różnorodny pokoleniowo.  A patrząc na masowe ruchy młodych ludzi jestem im wdzięczna, że przejmują się losem świata, a ich idee są wartościowe, słuszne i odważne.