Pomorze staje się powoli strategicznym regionem kraju. Infrastruktura krytyczna w zakresie produkcji energii zmienia punkt ciężkości z południa Polski na północ i tak też zmieni się w przyszłości kierunek przesyłu.
Pomorze staje się powoli strategicznym regionem kraju. Infrastruktura krytyczna w zakresie produkcji energii zmienia punkt ciężkości z południa Polski na północ i tak też zmieni się w przyszłości kierunek przesyłu.
Pomorze staje się powoli strategicznym regionem kraju. Infrastruktura krytyczna w zakresie produkcji energii zmienia punkt ciężkości z południa Polski na północ i tak też zmieni się w przyszłości kierunek przesyłu.
Powstające w naszym regionie elektrownia jądrowa i morskie farmy wiatrowe na Bałtyku to wielomiliardowe inwestycje wpływające na kształt polityki energetycznej państwa poprzez dywersyfikację źródeł wytwórczych oraz budowanie bardziej efektywnego miksu energetycznego. Z każdym rokiem udział węgla w produkcji energii systematycznie spada na rzecz źródeł odnawialnych.
Transformacja energetyczna schodzi również na poziom niżej, gdyż dotyka w znacznym stopniu regiony, a w ślad za nimi – samorządy. Nie ma już dzisiaj wątpliwości, że wysoka jakość życia mieszkańców i przedsiębiorców to także bezpieczeństwo energetyczne oraz relatywnie niskie koszty prowadzenia działalności. Wymagania dotyczące raportowania ESG oraz europejskie i krajowe wytyczne wymuszają na firmach poszukiwanie rozwiązań, związanych ze zwiększeniem udziału zielonej energii w produkcji, a na gminach zupełnie nowe, holistyczne podejście do pojęcia transformacji energetycznej. Integracja istniejących systemów energetycznych oraz wdrażanie nowych rozwiązań wymaga nakładów, a także dostosowania aktualnego prawodawstwa do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Coraz liczniej powstające społeczności energetyczne w postaci spółdzielni energetycznych, czy klastrów wymuszają rozwiązania w kierunku tworzenia wewnętrznych sieci przesyłowych.
Zielone strefy gospodarcze dopiero wtedy będą efektywne, gdy zyskają możliwości wdrożenia systemów dystrybucji i poboru energii w oparciu o dobrze skalkulowany bilans energetyczny podmiotów, zlokalizowanych na ich terenie. To ogromne wyzwanie dla samorządów, które chcąc tworzyć atrakcyjne warunki do inwestowania, muszą dzisiaj oferować coś więcej, niż tylko dobrze uzbrojoną nieruchomość. Strategie transformacji energetycznej w gminach oraz miastach to już nie tylko mikroinstalacje prosumenckie i systemy źródeł odnawialnych w budynkach publicznych ale przemyślana, wieloaspektowa polityka, zmierzająca do tworzenia synergicznych systemów produkcji i dystrybucji energii elektrycznej oraz ciepła. Funkcjonalne powiązania sieci przesyłowych w obrębie aglomeracji wymuszają również poszukiwanie wspólnych rozwiązań i współpracę samorządów. Jeszcze kilka lat temu transformacja energetyczna kojarzyła się z fotowoltaiką na dachach budynków. Dzisiaj, w obliczu prowadzonych tuż obok działań wojennych wiemy już, że bezpieczeństwo energetyczne jest nadrzędną wartością. Aby je osiągnąć, potrzebujemy wdrażania przemyślanych i spójnych strategii w kierunku jak największego uniezależnienia się od surowców energetycznych zza wschodniej granicy